W dzieje naszego miasta na trwale wpisana jest historia Gimnazjum i później Liceum im. T. Kościuszki. Około 1838 r. powstało prywatne dziewięcioklasowe gimnazjum żeńskie. Dopiero w 1884 r. utworzono szkołę męską. Szkoły te połączone zostały w jedną w 1908 r. Uchwałę o budowie gmachu szkolnego Rada Miejska podjęła 12 października 1908 r. 1 września 1909 r. szkoła została upaństwowiona, nowa jej nazwa brzmiała „Państwowe Gimnazjum w Jarocinie”. Na wniosek dyrekcji w 1924 r. Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego nadało szkole imię Tadeusza Kościuszki.

W roku 1934 podjęto decyzję o rozbudowie szkoły polegającą na dobudowaniu jeszcze jednego piętra (ukończono budowę w październiku 1936 r.).
Po odzyskaniu niepodległości, już 22 listopada 1918 r. wprowadzono naukę religii w języku polskim, natomiast pierwsi polscy nauczyciele rozpoczęli pracę wiosną 1919 r. Od 30 września 1919 r. pierwszym polskim dyrektorem był Jan Kołodziej. Pierwszym dyrektorem Państwowego Gimnazjum w Jarocinie został Seweryn Udziela, a jego następcą – Eugeniusz Szłapak. Z chwilą upaństwowienia szkoła nie posiadała prawie żadnych pomocy naukowych. Już wtedy istniał chór szkolny prowadzony przez wybitnego nauczyciela muzyki i dyrygenta Lucjana Kunza. Do wybuchu drugiej wojny światowej szkoła rozwijała się bardzo prężnie, działały w niej liczne organizacje młodzieżowe i była centrum nauki i kultury Jarocina. Po wybuchu wojny wielu uczniów uciekło z rodzicami z miasta. Dyrektor Eugeniusz Szłapak podjął starania o rozpoczęcie roku szkolnego, na co władze niemieckie nie wyraziły zgody i aresztowały jego i nauczyciela języka polskiego Romana Szajnermana. W październiku 1939 r. Niemcy na boisku szkolnym spalili polskie podręczniki i ksiązki. W budynku szkolnym władze okupacyjne zorganizowały szkołę dla niemieckich dzieci, a później przerobiono ją na magazyny wojskowe. Niestety podczas wojny zginęło na frontach i w obozach wielu absolwentów. Nazwiska ich umieszczone zostały w holu szkoły na kamiennej tablicy pamiątkowej, odsłoniętej z okazji 50 –tej rocznicy powstania szkoły podczas pierwszego Zjazdu Absolwentów w 1969 r.

Po latach niemieckiej niewoli zapisy do szkoły rozpoczęto dwa dni po wkroczeniu wojsk sowieckich do Jarocina. Rok szkolny zainaugurowano 12 marca 1945 roku, a naukę rozpoczęło 500 uczniów. Dyrektorem szkoły zostaje Eugeniusz Szłapak. W roku szkolnym 1946/47 przeprowadzono reformę szkolnictwa i dyrektorem szkoły po rezygnacji poprzedniego zostaje Roman Chotyniecki. W roku 1948 wprowadzono siedmioklasową szkołę podstawową i czteroletnie liceum. Taka organizacja szkoły obowiązywała do końca lat sześćdziesiątych. W roku szkolnym 1950/51 kolejnym dyrektorem zostaje Edward Nowicki, a do szkoły uczęszcza prawie 700 uczniów. W roku 1962 podjęto decyzję o budowie nowego pawilonu szkolnego.

Uczniowie naszej szkoły zawsze chętnie brali udział w licznych olimpiadach przedmiotowych. W roku 1966 Zygmunt Ratajczyk został zwycięzcą Ogólnopolskiej Olimpiady Matematycznej i wziął udział w międzynarodowym konkursie w Sofii. Nie jest to jedyny sukces uczniów z tamtego okresu. Szerzej są one opisane w książce wydanej przez Stowarzyszenie Absolwentów i Wychowanków Państwowego Gimnazjum i Liceum im. T. Kościuszki z okazji 85 – lecia szkoły.
szkolaW 1969 r. po rezygnacji Edwarda Góry ze stanowiska zastępcy dyrektora, funkcję tę obejmuje Stanisław Cugier, rok póżniej zastąpił on na stanowisku dyrektora Edwarda Nowickiego, a jego zastępcą został Tadeusz Charłampowicz, którego miejsce w 1973 r. zajęła Bronisława Włodarczyk, późniejszy dyrektor szkoły przez dwadzieścia pięć lat.

W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych dyrekcja szkoły zgodziła się, aby w piwnicy otwarty został klub szkolny. Wystrój klubu zaprojektowali i wykonali sami uczniowie. Klub o nazwie „Ściągacz” stał się miejscem spotkań podczas przerw ale także wielu imprez organizowanych w czasie wolnym.
We wrześniu 1973 r. zostało powołane Młodzieżowe Towarzystwo Nauk. Jego pierwszym opiekunem była prof. Halina Frączek, później prof. Adam Wantuch, a po objęciu przez niego funkcji wicedyrektora – prof. Jarosław Mettler.

Od 1975 roku najwybitniejsi absolwenci szkoły honorowani są Medalem Patrona Szkoły. Wyróżnienie to przyznajemy uczniom, którzy osiągali najlepsze wyniki w trakcie nauki w szkole oraz najlepiej zdali egzamin maturalny.

W 1978 r. otwarto w szkole Izbę Pamięci, która jest miejscem kultywowania tradycji szkoły, jej najważniejszych osiągnięć i dokonań profesorów i absolwentów.
Znaczące miejsce w historii szkoły zajmuje chór. Można śmiało powiedzieć, że istniał od zawsze. Od roku 1919 do 1939 chór prowadził prof. Lucjan Kunz. Profesor nad wszystko kochał muzykę i swoją pasją potrafił „zarazić” wielu młodych ludzi. Co roku organizował koncert pastorałek i kolęd polskich. Tę tradycję podtrzymujemy do dziś. Po wojnie od marca 1946 r. opiekę nad chórem sprawowała prof. Regina Kononowicz. We wrześniu 1948 r. dyrygentem chóru został prof. Alfons Kowalski, który przez lata zbudował potęgę jarocińskiego zespołu. Profesor był bardzo popularny wśród uczniów, choć wielu uważało, że ma „ciężką rękę”. Po jego śmierci opiekę nad chórem przejęła jego uczennica dr Agnieszka Sobczak. Jest doktorem dyrygentury i co najważniejsze jest otoczona przez swoich uczniów równie wielkim szacunkiem i sympatią jak jej profesor. Występy chóru uświetniały i uświetniają wszystkie uroczystości szkolne i powiatowe.
Nie tylko chórem „liceum stało”. W szkole od zawsze istniały grupy teatralno-kabaretowe przygotowujące różne przedstawienia. Opiekunami byli miedzy innymi prof. Tadeusz Charłampowicz, prof. Laura Paluszkiewicz, prof. Irena Czerneńko i obecnie prof. Danuta Urbańska.
O sile jarocińskiego ogólniaka zawsze decydowali jego nauczyciele.

Przez dziewięćdziesiąt lat istnienia szkoły uczyli tutaj ludzie niezwykli, w wielu wypadkach wybitni. Byli to między innymi:
Maria Charłampowicz
Tadeusz Charłampowicz
Henryka Gibasiewicz
Tadeusz Gibasiewicz
Edward Góra
Ks.Bronisław Jankowski
Józef Klinkowski
Alfons Kowalski
Anzelm Kubicki
Alfons Matuszewski
Stanisław Sworowski.

Ważna rolę w życiu naszej szkoły odgrywa Stowarzyszenie Absolwentów, które zarejestrowane zostało 14 marca 1996 r. Na pierwszym walnym zgromadzeniu w dniu 24 lutego 1995 r. dokonano wyboru władz oraz określono najbliższe plany działania. Prezesem został Andrzej Frąckowiak. Wśród celów jakie postawiło sobie Stowarzyszenie Absolwentów i Wychowanków Państwowego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Jarocinie, nadrzędnym jest utrzymanie i kultywowanie więzi koleżeńskich oraz podejmowanie różnych form działalności na rzecz szkoły. Z inicjatywy Stowarzyszenia corocznie od 1984 r. odbywa się uroczystość odnowienia matury w 50 – tą rocznicę jej uzyskania. Uroczystość ta połączona jest z wręczeniem świadectw najmłodszym maturzystom. To spotkanie Koleżanek i Kolegów, którzy przed pięćdziesięciu laty zdobyli świadectwo ukończenia szkoły z tymi, którzy startują w dorosłe życie ma swój niepowtarzalny nastrój i z pewnością na zawsze pozostaje w pamięci tych, których jest udziałem. Stowarzyszenie organizuje spotkania dla młodzieży ze znanymi absolwentami szkoły. Działalność Stowarzyszenia daleko wykracza poza mury naszej szkoły. Jest ono również animatorem wielu imprez na terenie miasta.